Voorstellen overbodig!?

Blog programma klaar  – check, website grafisch klaar -check, onderwerpen genoeg – check, workshop volgen – check, Aanvangsangst – check,

Dat voorstellen, zo’n eerste kennismakingsmoment, dat brengt me terug naar mijn allereerste dag van de counselor opleiding en jezelf kort en bondig moeten voorstellen, de essentie neerzetten.

Ook bij aanvang van de workshop “Succesvol bloggen” hoorde dat er bij en eerlijk gezegd had ik daar, door mijn drukke dag en het lange rijden, totaal niet bij stil gestaan. Bij de eerste woorden van *Hermina:  ‘oh mooi, als iedereen er is dan kunnen we aan de voorstel ronde beginnen’, kreeg ik al een kleine hartverzakking. De tweede shock kwam toen ze zei:  ‘dan begin ik bij….’. Ik kijk welke kant van de zaal ze aanwijst, en jawel hoor, juist die kant waar ik het dichts bij zit. Ik hoef niet te tellen, de eigenaresse van de workshop ruimte zit naast mij en zij zit aan het begin van de halve maan en dus ben ik al als tweede aan de beurt, oeps!

Een beetje overrompeld schieten er enkele gedachten door me heen: oh nee, jeetje dan heb ik geen tijd om er fatsoenlijk over na te denken, oh dat wordt niks, …Mijn lichaam reageert verder met spontane zweethanden, en een soort lichtelijk koude koorts voel ik druppels op mij voorhoofd en bovenlip vormen ….want…. wat ga ik vertellen en hoe kom ik over?

*Gerlinde stelt zich voor en dan moet ik eraan geloven, dus ook Ik stel mezelf voor.. ik probeer redelijk rustig en zelfverzekerd over te komen terwijl ik spreek… maar hoor eigenlijk niet echt wat ik zelf zeg. Net nadat ik aan de beurt ben geweest neem ik me voor er samen met iemand naar te kijken zodat ik me beter en voorbereid functioneel kan voorstellen.

Je begrijpt het al, mezelf voorstellen vind ik een lastig iets, want kijk naar mij, ik ben zoveel, alleen al fysiek gezien. Dat is niet in een paar woorden te vatten. Ergens ben ik bang om aan mijn eigen woorden vast te zitten en bang dat, als het niet de juiste woorden zijn, ik een verkeerd beeld van mezelf schep. Als ik verder kijk dan kom ik bij perfectionisme uit. Ik kom uit bij het feit van hoe ik gezien wil worden versus hoe ik mezelf zie. Beide dingen zijn verstoorde realiteiten omdat ik niet weet wat anderen denken maar ook weet ik dat ik mezelf vaak  – door mijn innerlijke criticus – te kort doe.

Mezelf voorstellen raakt ook het facet van weten wie je bent en als de eeuwige boeddhist weet ik dat alles aan verandering onderhevig is en zo ook ik. Daarin ligt ook meteen de vrijheid bedenk ik me opeens om mezelf telkens weer uit te vinden.

Maar ik besluit niet met een “voorstel blog” te beginnen maar gewoon te gaan schrijven, en mijn “about pagina” langzaam vorm te geven als een groeiend iets..

Gaat dit werken, is dat wel ok? Geen idee – ik besluit me daar niet meer druk over te maken en gewoon te beginnen…tenslotte kan ik mezelf weer opnieuw uitvinden op elk gewenst moment!

Hoe stel jij jezelf voor?  Ben je net zo onthand als ik of heb je een al een goede formule gevonden?

Credits – *Hermina de Vries, eigenaar van de blog site www.wondervol.nl, *Gerlinde Berentschot, Eigenaar van het interieur advies buro en workshop ruimte  https://www.facebook.com/stylinde.interieurenadvies?fref=t

 

 

 

Leave a Reply to Roos Streumer Cancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.