Je overgeven of verdedigend ten onder!?

ready to go -again!

ready to go -again!

Joehoe ik ben terug
Toen ik in Nepal was kon ik niet echt schrijven , teveel input , maar woorden om erover te schrijven terwijl ik er nog midden in zat had ik niet. Ik denk dat als ik bij mijn leraar ben, echt in het midden van dat alles, Ik meer in het heden leef dan wanneer ik niet in zijn aanwezigheid verkeer. In het heden zijn is waarschijnlijk het sterkste gevoel dat ik ervaar zonder me daarvan bewust te zijn – klinkt als een “contradictie in terminus” en dat is het ook . En op mijn doorreis in India op de terugweg kreeg ik  “Delhi Belly” waarbij ik bij aankomst in Nederland een fikse verkoudheid, sinusitis en bronchitis aan de lijst mocht toevoegen. Van het laatste ervaar ik nog steeds pijn op de borst…maar hier ben ik weer, schrijvende over het verleden ☺

Spiegeltje, Spiegeltje.
Op de een of andere manier worden de effecten, als die er zijn – en ik weet zeker dat ze er zijn, er zijn er altijd wel een aantal – ontrafeld in de tijd daarna. En dat is nu, of dat nu, is nu begonnen . In ieder geval, ik zal kijken en het je vertellen zodra mijn geest het kan bevatten en kan verwoorden maar hier een eerste poging.

Double the Trouble?
Dus deze reis was heel harmonieus … op het oppervlak maar zelfs op een dieper niveau was ik veel, veel meer ontspannen dan andere jaren. Misschien omdat ik al vroeg aanvoelde dat voor deze Tibetaanse nieuwe jaar’s trip er een heleboel mensen zouden komen en zich zouden aansluiten bij onze leraar in Nepal. Een voorbeeld, toen ik wegging had ik een lijst van 35 personen en een dag voor mijn leraar zou aankomen in Kathmandu had ik een bevestigde lijst van ongeveer 60 personen. (normaal komen er met Tibetaans nieuw jaar hooguit 20-25 mensen)

Een moment voelde ik paniek, toen dacht ik; ” Hoe ga ik dit alles managen “, maar toen kwam die eerste les en ik wist dat ik me moest ontspannen en de juiste dingen doen – dingen als, het echt (ver)zorgen en me aan mijn taken kwijten zonder klagen. Een soort meditatieve overgave en het loslaten van het resultaat , geniet van de diversiteit van mensen en hun individuele karakters , wensen , behoeften, vragen, enz.

Overgave
Laten we zeggen dat ik dit jaar niet hoefde te vragen om complimenten, ze kwamen gewoon. Wellicht was het grootste verschil in mij dat ik niet hechtte aan, of bezig was met het resultaat en niet op zoek naar lof van de gasten of van mijn leraar, maar ik deed wat gedaan moest worden,  alleen omdat ….. En dat deel is moeilijk te beschrijven, maar ik zal het proberen … vanwege mijn” Devotionele overgave” van de taak voorhanden. Voor mij is dit: “weten wat het juiste is van binneuit, geen behoefte aan feedback van de buiten wereld in de vorm van lof of het op zoek zijn naar goedkeuring van buitenaf en geen verzet of tegenzin, tegen de taak voorhanden”.

Tuurlijk, ik  ben nog lang niet “spiritueel” volwassen als het gaat om “de mind” ik heb nog steeds veel waanvoorstelling en alles klink zo ernstig, maar ik had meer plezier dan in jaren met alle gasten , mijn leraar , zijn familie en de vrienden die ik daar maakte door de jaren heen. In het algemeen voelde ik me meer thuis en verbonden en voelde een diep gevoel van innerlijke vrede die wellicht aangewakkerd werd door het niet op zoek zijn naar lof/goedkeuring/feedback etc. Misschien voelde ik me nog meer een volledige persoon, meer mezelf, dan toen ik mijn ego meer verdedigde, wat het tegenovergestelde is van overgave aan het echte zelf?

Ik bedoel als lof komt is het leuk, maar echter ook niets om je ego over op te blazen. Ik moet van binnen weten dat ik de juiste dingen deed en doe. Dat is echter geen gemakkelijke staat om te bereiken in mijn dagelijkse leven.

Na wat zelf onderzoek en momenteel in mijn gedachten, dit “in het moment zijn” en “het vrij zijn van de behoefte van lof/goedkeuring” brengt onvermoeibare energie voort. Energie die ongehinderd kan stromen door mijn systeem en waardoor er geluk aan alles blijft kleven wat je aanraakt.

Alsof het zich verspreidt zodra het tegen een oppervlak botst, zich deelt en zich dan vermeerdert.

De dame hieronder is waarneembaar dronken maar zodra ze begint te dansen raakt ze je hart met haar overgave en totale gebrek aan het kijken naar het effect dat ze op anderen heeft.

This slideshow requires JavaScript.

Heden & toekomst vallen samen
Maar er zijn alweer een paar weken verstreken en oud gedrag sluipt er terug in en eerlijk gezegd is het opnieuw tijd voor overgave!

Houd van jullie allemaal – Radia , The Unusual Yogini

Vragen !
Wat betekent overgave voor jou? .. Hoe ervaar je het en hoe verandert het jouw kijk op de wereld rondom je . Is het noodzakelijk je over te geven aan je ware innerlijke zelf ? Laat me weten wat deze blog met je doet !

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.